Arancha
Dit ras heeft vrij ronde, gladde, witte knollen, zo groot als aardappels. Geeft een goede opbrengst.
De aardpeer (Helianthus tuberosum) is familie van de zonnebloem en kan, afhankelijk van het ras, 2-4 meter hoog worden. De vroege rassen worden het minst hoog, bloeien met een scherm van mini-zonnebloempjes vanaf eind juli, en zijn te oogsten vanaf half oktober. De latere rassen bloeien nauwelijks en kunnen vanaf half november worden geoogst. Laat de knollen gewoon in de grond zitten totdat je ervan wilt eten. Ze zijn volledig winterhard. Eenmaal geoogst gaat de kwaliteit vrij snel achteruit. De vroege rassen geven witschillige knollen die vrij onregelmatig van vorm zijn. De late rassen kunnen zowel wit- als roze/rood schillig zijn en zijn meer rond of peervormig (vandaar de naam). Ook de oogst van de latere rassen is groter: vroege rassen 1-3 kilo per plant, latere rassen tot 6 kilo. Door de grote hoogte van de planten kunnen ze snel omwaaien. Een paar palen erbij met een draad op 2 meter hoogte om de bos aardpeerloof werkt goed. Ook kunnen de toppen worden verwijderd om minder wind te vangen. Dit gaat enigszins ten koste van de oogst. Vers loof van aardpeer is goed varkensvoer. Hetzelfde geldt voor een overschot aan aardperen.
Aardperen kunnen het hele jaar worden geplant. Wij planten ze in de herfst direct na de oogst. In de grond bewaren ze het best. Buiten de grond worden ze snel zacht en worden ze gevoeliger voor schimmel en rot. Je kunt aardperen net als aardappelen kweken op ruggen. Dat doen wij ook. Dan zijn ze wat makkelijker te oogsten en kunnen ze mee in de vruchtwisseling. Dat is niet echt nodig want ze worden eigenlijk nooit ziek. Je kunt ze ook op een vaste plek zetten. Houdt ze dan wel binnen de perken want ze kunnen in meer of mindere mate woekeren. Berucht is de Zonnewortel, Helianthus strumosa, die vaak wordt aangezien voor een aardpeer. Deze heeft langwerpige knollen en elk minuscuul stukje stengel of knol groeit gewoon door. Met aardperen valt dat wel mee. Bij teelt op ruggen kan er na de oogst wat achterblijven. In april van het volgende jaar verraden de achterblijvers zich doordat ze verse spruiten vormen die boven de grond komen. Ze kunnen makkelijk worden uitgespit. Het is niet handig om op die plaats vroege worteltjes, bietjes, uitjes o.i.d. te zaaien maar beter een latere teelt zoals bonen of pompoenen.
Biologisch plantgoed van De Tuinen van Weldadigheid. Wij houden de grootste collectie bijzondere eetbare gewassen van Nederland in stand. Zo dragen we ons steentje bij aan de biodiversiteit. Op onze mooi aangelegde tuinderij in Veenhuizen is de collectie te bezichtigen.